1. VI. Święty Elizeusz, prorok. Elizeusz był bogatym właścicielem ziemskim i orał pole przy pomocy dwunastu par wołów, kiedy prorok Eliaszpolecił mu pójść za nim, zarzucając na niego swój płaszcz. Elizeusz natychmiast i bez wahania okazał mu posłuszeństwo. Stał się uczniem Eliasza, którego dzieło kontynuował. Nie był prorokiem-pisarzem, ale cudotwórcą, którego liczne cuda opisane zostały na kartach Biblii. Jego historię prezentuje Pierwsza Księga Królewska. Zmarł około 790 roku przed Chrystusem. W 1399 roku zaczęto obchodzić jego święto w zakonie karmelitańskim. Przedstawia się go ze zwojem probostw oraz
    w scenach wybranych epizodów z jego życia. Imię: pochodzi z hebrajskiego, znaczy „Bóg zbawia”.