11.IX. Błogosławiony Ludwik IV, małżonek. Urodzony w 1200, syn Langrafa Turyngii, w wieku dwudziestu lat poślubił Elżbietę Węgierską, z którą miał troje dzieci. Był oddanym i przykładnym małżonkiem, zawsze wspierał działalność charytatywną
i ascetyzm swej żony. Zmarł w Otranto w 1227 roku z powodu gorączki wywołanej malarią, tuż przed wyruszeniem na piątą krucjatę. Źródła hagiograficzne uwypuklają jego książęcą postać, przypisując mu także pewne cuda. Przedstawia się go na ogół w towarzystwie św. Elżbiety. Imię: ze staroniemieckiego Ludwig, zlatonizowana forma Ludovikus, znaczy „człowiek wybitny”.