Św. Melchior Grodziecki prezbiter i męczennik Melchior urodził się ok. 1584 roku w Cieszynie, w rodzinie szlacheckiej. Studia rozpoczął w wiedeńskim kolegium jezuickim, gdzie kształcił się m.in. św. Stanisław Kostka. Jako młody student odznaczał się głęboką religijnością i pobożnością, dlatego w 1602 roku został przyjęty do Sodalicji Mariańskiej, która przyjmowała tylko najlepszych uczniów. Dojrzewał jednak do życia zakonnego. Po ukończeniu studiów, 22 maja 1603 r. rozpoczął nowicjat w zakonie jezuickim w Brnie. Dokładnie dwa lata później złożył śluby zakonne. W roku 1614 otrzymał święcenia kapłańskie.
Jako młody kapłan został skierowany do posługi w Pradze. Następnie posługiwał we wsi Kopanina a od 1616 r. kierował bursą dla ubogiej młodzieży w Pradze.
Po wybuchu wojny trzydziestoletniej (1618-1648) udał się na Węgry i pozostał w kolegium jezuickim w Homonnie. Tutaj 16 czerwca 1619 r. złożył śluby wieczyste. Znając j. polski i czeski został skierowany do Koszyc, by tam posługiwać jako kapelan wojskom polskim i czeskim. Kiedy nieprzyjaciel zdobył miasto, Melchior wraz z jezuitą Stefanem Pongraczem i księdzem kanonikiem Markiem Kriżem przebywali na zamku. Po zdobyciu twierdzy, pastor protestancki Alwinczy domagał się wymordowania wszystkich kapłanów katolickich. Zostali aresztowani. W nocy 7 na 8 września 1619 r. hajducy zamordowali kanonika Kriżema, a Jezuitów poddano niebywale barbarzyńskim torturom. Nie wyrzekając się swojej wiary w rezultacie ścięto ich toporem. Kaci zostali zmuszeni przez oburzoną miejscową ludność do pogrzebania ciał kapłanów. Uczyniono to w posiadłości Also-Sobes koło Koszyc. Obecnie ich ciała spoczywają w kościele klasztornym Sióstr Urszulanek w Tyrnawie na Słowacji.
Pomimo, że po śmierci kapłanów kult męczenników szybko się rozwijał, beatyfikacji dokonał dopiero papież Pius X 15 stycznia 1905 roku, a kanonizacji Jan Paweł II, 2 lipca 1995 roku.
Przedstawiany jest w szatach jezuickich.
Patron: archidiecezji katowickiej.
