II. Św. Roman, opat, ok 400-464 znaczy tyle co „rzymski” Nasz święty jest ojcem życia pustelniczego we Francji, zwanej także Galią. O nim dowiadujemy się z dziełka Zycie Ojców. Urodził się około 400 roku prawdopodobnie we francuskich górach Jura. Był uczniem opata Sabina z Ainay pod Lionem. Rozczytany w ojcach pustyni, sam zapragnął i jako 35 letni mężczyzna udał się na pustkowie, zatrzymał się w dziewiczych lasach Jury około 435. Samotność nie była mu pisana, przyłączył się do niego najpierw młodszy brat, św. Lupicyn, a potem coraz liczniejsi uczniowie. Zamieszkali razem
i tak powstał zbiorowy erem. W Besanc,on odbywał się synod, św. Roman, został wezwany do udziału przez ówczesnego metropolitę Arles , św. Hilarego. Posłuszny opat zjawił się na synodzie, gdzie św. Hilary wyświęcił go na kapłana 444. po powrocie z synodu, św. Roman założył nowe opactwo w Lanconne i opactwo trzecie, żeńskie, w La Baune. Największą sławą cieszył się klasztor pierwszy, macierzysty w Condat (dzisiaj Saint Claude), gdzie liczba mnichów doszła do 150. W tej pięknej pracy wspomagał brata Lupicyn, był doskonałym organizatorem. Wyróżniał się zmysłem organizacyjnym i administracyjnym. Roman był łagodny, Lupicyn był więcej wymagający. Śmiertelne szczątki braci spoczywają w St. Romain-Roche.
dowiadujemy się z dziełka Zycie Ojców. Urodził się około 400 roku prawdopodobnie we francuskich górach Jura. Był uczniem opata Sabina z Ainay pod Lionem. Rozczytany w ojcach pustyni, sam zapragnął i jako 35 letni mężczyzna udał się na pustkowie, zatrzymał się w dziewiczych lasach Jury około 435. Samotność nie była mu pisana, przyłączył się do niego najpierw młodszy brat, św. Lupicyn, a potem coraz liczniejsi uczniowie. Zamieszkali razem
