VI. Błogosławiony Bogumił, biskup. Bogumił urodził się około 1135 roku. Wstąpił do cystersów, gdzie przyjął imię Piotr. Wkrótce też został opatem klasztoru w Koprzywnicy k. Sandomierza (1184). W 1185 roku był już biskupem w Poznaniu, a w latach 1187-88 arcybiskupem gnieźnieńskim. Z arcybiskupstwa zrezygnował w 1198, aby się udać do pustelni. Tam spędził swe ostatnie lata życia na surowej pokucie, modlitwie i umartwieniu. Zmarł około 1203-1204). Bogumiła beatyfikował 27 maja 1925 roku papież Piusa XI. Imię: staropolskie męskie oznaczające: „Miły Bogu” lub „miłujący Boga”.
opatem klasztoru w Koprzywnicy k. Sandomierza (1184). W 1185 roku był już biskupem w Poznaniu, a w latach 1187-88 arcybiskupem gnieźnieńskim. Z arcybiskupstwa zrezygnował w 1198, aby się udać do pustelni. Tam spędził swe ostatnie lata życia na surowej pokucie, modlitwie i umartwieniu. Zmarł około 1203-1204). Bogumiła beatyfikował 27 maja 1925 roku papież Piusa XI. Imię: staropolskie męskie oznaczające: „Miły Bogu” lub „miłujący Boga”.
