26 Stycznia: Trójkami do nieba idą

26 Św. Tymoteusz, biskup, w I/II wieku. Ulubiony uczeń św. Pawła Apostoła. Paweł nazywał go „najdroższym synem”, „pomocnikiem”, którego wspomina ze łzami w oczach. Święty Paweł zyskał  Tymoteusza dla Chrystusa, osobiście udzielił mu chrztu. Gdy Paweł, zatrzymał się w Listrze, nawróciły się tam dwie Żydówki: Lois i córka Eunikę. Św. Tymoteusz był synem Eunikie a wnukiem Lois. Ojciec jego to zamożny grek poganin, dobroduszny, który pozwolił  na wychowanie we wierze Mojżeszowej. Tymoteusz otrzymał staranne wykształcenie, wyróżniał się dobrymi obyczajami. Św. Paweł, często wysyłał Tymoteusza do różnych gmin: Koryntu, Filippi, Tesaloniki. Św. Paweł wyznaczył Tymoteusza, biskupem Efezu, ówczesnej metropolii Małej Azji, stolicy rzymskiej prowincji. Paweł podróżując po Małej Azji, Achai,(Grecji), i do Jerozolimy jako pomocnika, w posłudze apostolskiej, zabierał św. Tymoteusza. Był także nieodłącznym towarzyszem w więzieniu. Święty Paweł napisał dwa listy do Tymoteusza, w którym wydaje mu najpiękniejsze świadectwo i daje pouczenia, jak ma rządzić Kościołem w Efezie. Św. Tymoteusz jest człowiekiem pokory, umiał serdecznie przyjąć św. Jana w Efezie, kiedy zaś cesarz Trajan, skazał Jana na banicję na wyspę Patmos, Tymoteusz  objął biskupstwo. Tradycja mówi, że św. Tymoteusz poniósł śmierć męczeńską za Trajana, z rąk rozjuszonego tłumu, kiedy zaprotestował przeciwko krwawym igrzyskom, lub druga przyczyna jego śmierci, gdy ymoteusz ostro występował  przeciwko czci pogańskiej  bogini Diany, która w Efezie miała centralne sanktuarium. Relikwie znajdują się w Konstantynopolu w bazylice 12 Apostołów.

  1. św. Tytus, biskup I/II wiek wiadomości podaje nam św. Euzebiusz z Cezarei, św. Hieronim i św. Andrzej z Krety. Św. Tytus jest zaufanym uczniem św. Pawła. Pochodził  z rodziny greko-rzymskiej z terenów Antiochii Syryjskiej. Właśnie w tym mieście Paweł, spotkał Tytusa i ich drogi połączył Chrystus. Paweł udzielił mu chrztu przed 49 rokiem, zanim odbył się Sobór apostolski. św. Paweł, zabrał św. Tytusa do Jerozolimy. Powierzał mu różnego rodzaju misje np.: do Koryntu. W 63 roku Paweł wyznaczył Tytusa na biskupa Krety i na metropolitę tej wyspy. Poniósł śmierć męczeńską na Krecie, w mieście Gortyna, jak podają, za panowania cesarza Domicjana (81-96). Po napadzie Saracenów na Kretę, odnaleziono tylko relikwie jego głowy i umieszczono ją w relikwiarzu (823). W roku 1662 Wenecjanie zabrali je do swego miasta i umieścili w Bazylice św. Marka. Paweł VI nakazał relikwie zwrócić. Powróciły na Kretę 12 maja 1966 roku. Nazwano go  fundatorem Kościoła na Krecie, jego pierwszym pasterzem, kolumną, bramą obronną i ojcem wyspy. Tymoteusz i Łukasz Ewangelista dopełniają trójki gorliwych współpracowników św. Pawła.

26. Św. Paula, wdowa 347-406 Rzymianka o wielu imionach, bo dano jej  Kornelia, Emilia,  Paula, Asienia , ze znakomitego rodu patrycjuszów, senatorów. Ojciec Rogatus, grek z pochodzenia Matka Rzymianka z Scypionów
i Grakchów.15 letnią córkę wydano za poganina, Juliusza Tossocjusza. Jako małżeństwo, żyli szczęśliwie. Bóg obdarzył ich 4 córkami i 1 synem. Z tego małżeństwa pochodzi św. Eustachia około (419).Paula, po śmierci męża 379), dobra swoje rozdała dla biednych i na potrzeby Kościoła, służbę odesłała do domu. Opuściła pałac i wszelkie wygody i z córką św. Eustachią zamieszkała w Awentynie, korzystając z duchowego  przewodnictwa św. Marcelli, matrony rzymskiej, dołączają do towarzyszek, które gromadziły się w jej domu. Kierownikiem był św. Hieronim, który wdrażał je w znajomość Pisma świętego. Pobożne panie, zajmowały się pełnieniem miłosierdzia.  Z powodu intryg św. Hieronim, musiał opuścić Rzym, udał się do Betlejem. Paula i córka św. Eustacha, poszły za nim do Betlejem. Św. Paula założyła duży klasztor, dla niewiast.  Kierownictwo objął św. Hieronim. Przełożoną była  św. Paula, po jej śmierci jej córka, św. Eustachia, a potem wnuczka św. Pauli, św. Paula młodsza. Klasztor pełnił  rolę ośrodka duchowego ale także był ważnym ogniskiem kultury chrześcijańskiej. Sw. Paula umarła 26 stycznia 406 roku. Obecnie relikwie znajdują się
w Sens, mieście francuskim w katedrze.