VIII. Święty Ludwik z Tuluzy, biskup. Ludwik, syn Karola Andegaweńskiego, urodził się w 1274 roku. Dziedzic króla Neapolu, zrezygnował z tronu na rzecz brata, aby wybrać życie zakonne. Przyjął święcenia kapłańskie w 1296 roku, został biskupem Tuluzy i niestrudzenie opiekował się z miłością ubogimi i potrzebującymi. Zmarł w 1297 roku, został kanonizowany w roku 1317. Przedstawia się go jako młodzieńca, w szatach biskupich
w franciszkańskim habicie, posiada atrybuty królewskie z liliami, symbolami Francji. Jest przyzywany w wyczerpaniu, chorobach płuc i gruźlicy. Imię: pochodzenia frankońskiego, znaczy „słynny w walce”.
z tronu na rzecz brata, aby wybrać życie zakonne. Przyjął święcenia kapłańskie w 1296 roku, został biskupem Tuluzy i niestrudzenie opiekował się z miłością ubogimi i potrzebującymi. Zmarł w 1297 roku, został kanonizowany w roku 1317. Przedstawia się go jako młodzieńca, w szatach biskupich
