19.II. Święty Konrad z Placenzy, ok. 1290-1351 pochodził z włoskiej zamożnej rodziny, obrał stan rycerski. W 1313 roku w czasie polowania, rozpalił ognisko dla wypłoszenia zwierzyny, wywołał pożar. Namiestnik Piacenzy, Galeazzo Viscentii, skazał na śmierć przypadkowo przyłapanego w lesie człowieka, a podejrzanego o wywołanie pożaru. Gdy Konrad się o tym dowiedział, natychmiast zgłosił się do namiestnika i wyznał swoją winę1). wyrządził też pieniężnie wyrządzoną miastu szkodę. Oddał swój majątek. Małżonka Konrada, wstrząśnięta tym wszystkim, wstąpiła do klarysek
w Piacenzy. On zaś wstąpił do III zakonu św. Franciszka (1315) Prowadził życie wędrownego ascety, nawiedzając sanktuaria we Włoszech. Dotarł nawet do Sycylii w jednej z grot założył sobie pustelnie.  Po ośmiu latach umiera,  pochowano go w Noto, w kościele św. Mikołaja. W roku 1485 Papież Urban VIII kult jego zatwierdził do dla diecezji syrakuskiej, potem na całą Sycylię i rozciągnął na zakony franciszkańskie.