Święty Brunon Bonifacy z Kwerfurtu, biskup i męczennik Urodził się około 974 roku w Kwerfurcie w zamożnej rodzinie niemieckiej. W 998 r. wstąpił do zakonu Benedyktynów. Jako imię zakonne wybrał Bonifacy. W zakonie zaprzyjaźnił się ze św. Romualdem, założycielem nowej rodziny kamedułów, czyli braci pustelników. To właśnie Romuald na prośbę cesarza Ottona III i władcy polskiego Bolesława Chrobrego, wysłał do Polski braci, którzy mieli ewangelizować Słowian. Św. Brunon udał się w tym czasie do papieża po odpowiednie zezwolenia a później miał dołączyć do owych braci. Otrzymał nominację na metropolitę misyjnego i możliwość wyświęcania biskupów na ziemiach misyjnych. Przebywając w Polsce nawrócił jednego z książąt jaćwieskich nad Bugiem. Rywale księcia w tym czasie nawrócenia pozbawili go władzy i zabili Brunona wraz z jego towarzyszami. Miało to miejsce 9 marca 1009 roku na Suwalszczyźnie. Ciała męczenników zostały wykupione przez Bolesława Chrobrego, ale miejsce ich pochówku nie jest znane. Św. Brunon zdążył w tym czasie opisać żywot św. Wojciecha i żywot Pięciu Braci Kamedułów zamordowanych na naszych ziemiach. Kanonizację św. Brunona przeprowadzono bardzo wcześnie w Niemczech, już w roku 1019.
Patron: Warmii i diecezji łomżyńskiej.
Święci Nabor i Feliks
Pochodzą z Mauretanii Caesarienskiej w Północnej Afryce. Pod koniec III wieku przybyli do Mediolanu, by walczyć w oddziałach cesarskich Maksymiliana. Przyjęli wiarę chrześcijańską zakazaną w tym czasie przez cesarza Dioklecjana. W czasie prześladowań chrześcijan zostali skazani na ścięcie 12 lipca 303 roku w Lodi Vecchio. 100 lat później ich ciała zostały przeniesione do Mediolanu i złożone w kościółku położonym w okolicy cmentarza przy Porta Vercclina, gdzie później w tym miejscu wybudowano bazylikę pod ich wezwaniem.
Przedstawiani są jako rzymscy żołnierze z palmami.
Patroni: małych dzieci, dzieci z kłopotami uczenia się, mających problemy z chodzeniem, orędownicy przy chorobach uszu.
