VI. Święty Barnaba, Apostoł. Lewita z Cypru. Nazywał się Józef, lecz Apostołowie zmienili mu imię na Barnaba. Był jednym z pierwszych, którzy rozwodzącemu się Kościołowi oddał zysk ze sprzedaży swojej posiadłości. Właśnie on po nawróceniu Pawła przedstawił go w wspólnocie w Damaszku i wraz z nim był ewangelizatorem we wspólnocie pogan, działając
w Antiochii i na Cyprze. Następnie przyłączył się do przepowiadania Marka. Według apokryficznej tradycji został ukamienowany na Cyprze około roku 60. Jest przedstawiany w tunice i płaszczu, może mieć gałązkę palmową oraz atrybuty biskupie. Przyzywa się go przeciw gradowi. Imię: pochodzi z aramejskiego, znaczy „syn pocieszenia”.
którzy rozwodzącemu się Kościołowi oddał zysk ze sprzedaży swojej posiadłości. Właśnie on po nawróceniu Pawła przedstawił go w wspólnocie w Damaszku i wraz z nim był ewangelizatorem we wspólnocie pogan, działając
