1.II. Święta Brigida Irlandzka z Klidare, dziewica zmarła około 523 r. W bardzo młodym wielu wybrała życie zakonne. Została założycielką i przeoryszą klasztoru w Kidare. Jej kult jest bardzo rozpowszechniony w Kościele Irlandzkim i w Europie.. często jest przedstawiana w białym habicie mniszki i czarnym welonem przeoryszy. Opiekunka: mleczarzy, poetów, kowali, uzdrowicieli, a także krów i źrebiąt. Imię pochodzenia celtyckiego, znaczy „wysoka, silna, potężna’.
1. II. Św. Wirdiana (Wiridiana) zmarła 1242. Pochodziła ze znakomitego rodu Attavanti; urodziła się w Castelfiorentono w Toskanii. Od młodości poświęciła się służbie Bożej, zamieszkała przy kapliczce św. Antoniego Pustelnika, gdzie przez 34 lata jako pustelnica wiodła żywot pełny pokuty, budując całe miasto swoim przykładem. Posiłek przyjmowała raz dziennie i to najczęściej w postaci chleba i wody. Sława jej świętości dotarła do świętego Franciszka Serafickiego Ojca, który ją osobiście odwiedził (1221), zbudowany jej duchem pokuty, przyjął ją jako jedną z pierwszych
w charakterze tercjarki. III Zakonu. Święty w tym roku napisał regułę dla tercjarzy. Stolica Apostolska udzieliła Zakonowi wszelkich przywilejów. III zakon Sw. Franciszek stał się bardzo popularny, wstępowali do niego najwyżsi dostojnicy duchowni i świeccy z wielu papieżami i panującymi włącznie. Dziś liczba tercjarzy franciszkańskich liczy ponad 2 miliony. Sw. Wiridiana umarła 1 lutego 1242 roku. Na miejscu jej pustelni wystawiono kaplicę, do której złożono jej szczątki.
W 1378 r przeniesiono je uroczyście do kolegiaty Św. Wawrzyńca i Leonarda. Papież Klemens VII zatwierdził jej cześć liturgiczną dekretem 20 września 1533r., a papież Klemens X wpisał jej imię do Martyrologium Rzymskiego. W 1939 miasto wybudowało kościół ku jej czci i przeniesiono jej relikwie.
