Święta Maria Magdalena                                                                                                                                                                                                                                                                                                           Pochodziła z Magdalli nad Jeziorem Galilejskim. Żyła za czasów Jezusa Chrystusa. Przez ewangelistów jest wspominana jako jawnogrzesznica z której Jezus wyrzucił 7 złych duchów. Od tego czasu jako kobieta nawrócona, pokutująca, towarzyszyła Jezusowi i jego uczniom w przemierzaniu Izraela i nauczaniu. Była obecna przy ukrzyżowaniu, śmierci i pogrzebie Zbawiciela. Jako jedna z trzech niewiast, po trzech dniach przyszła do grobu, aby namaścić jego ciało wonnymi olejkami. Kiedy  okazało się, że grób jest pusty, to ona z rozpaczą pobiegła do apostołów przekazując smutną wiadomość. To jej pierwszej objawił się Jezus Chrystus zmartwychwstały oznajmiając, że ten którego szukają żyje. To ona przekazała Apostołom, tą radosną nowinę. Dlatego też niektórzy nazywają ją Apostołką Apostołów. Istnieją domniemania, że mogła być w śród Apostołów również w wieczerniku podczas zesłania Ducha Świętego, jak i na Górze Oliwnej przy Wniebowstąpieniu. Pismo Święte nie przedstawia jej dalszych losów. Krążą różne przypuszczenia co do jej miejsca pochówku. Jedną z wersji jest ta, że pochowano ją w Efezie i na jej grobie wystawiono bazylikę ku jej czci. Po najeździe Turków relikwie przeniesiono do Konstantynopola. Po zajęciu Konstantynopola przez Krzyżaków, relikwie przemieszczono do  Francji z krótkim postojem w Rzymie. Tam odcięto jej stopę i uczyniono z niej ważną  relikwię, umieszczoną i czczoną w jednej z kaplic Watykanu. We Francji relikwie miały trafić do opactwa cystersów w Vezeley w Burgundii, gdzie spoczywają do dziś. Inni głoszą, że Maria Magdalena przybyła do Francji, by głosić Słowo Boże. Zamieszkała w pustelni w okolicy Sante-Baume i pochowano ją w opactwie Saint-Maximin-la-Sainte-Baume w Prowansji. W tym miejscu  oficjalnie znajduje się jej sarkofag .

Przedstawiana jest w długiej szacie z nakrytą głową lub jako pokutnica. Jej atrybutem jest naczynie z wonnościami i symbole pokutnika.

Opiekunka: pokutników, ogrodników, wytwórców perfum

Patronka: zakonów żeńskich, Sycylii, Neapolu, Prowansji, fryzjerów, kobiet, osób kuszonych, ogrodników, studentów i więźniów