III. Błogosławiony Diego Józef z Kadyksu zakonnik kapucyński. Urodził się w Kadyksie w 1743 roku. W wieku 9 lat, stracił matkę. Wstąpił do nowicjatu kapucynów w Sewilli, a w Carnonie otrzymał święcenia kapłańskie. Realizował powołanie misyjne w swoim kraju, przepowiadając z mocą i zostawiając po sobie liczne pisma apologetyczne i duchowe. Zmarł w Rondzie 24 marca 1801 roku. Został ogłoszony błogosławionym w roku 1894. Jest przedstawiany jako starzec z długą białą brodą i w habicie kapucyńskim, często w postawie adoracji krzyża. Imiona: Diego pochodzi z greckiego i znaczy „wykształcony” lecz jako zdrobnienie od imienia Jado, czyli Jakub, który pochodzi z aramajskiego i znaczy „uczeń Boga”, Józef pochodzenia hebrajskiego, znaczy „aby Bóg dodał”, w domyśle kolejnych synów”.
do nowicjatu kapucynów w Sewilli, a w Carnonie otrzymał święcenia kapłańskie. Realizował powołanie misyjne w swoim kraju, przepowiadając z mocą i zostawiając po sobie liczne pisma apologetyczne i duchowe. Zmarł w Rondzie 24 marca 1801 roku. Został ogłoszony błogosławionym w roku 1894. Jest przedstawiany jako starzec z długą białą brodą i w habicie kapucyńskim, często w postawie adoracji krzyża. Imiona: Diego pochodzi z greckiego i znaczy „wykształcony” lecz jako zdrobnienie od imienia Jado, czyli Jakub, który pochodzi z aramajskiego i znaczy „uczeń Boga”, Józef pochodzenia hebrajskiego, znaczy „aby Bóg dodał”, w domyśle kolejnych synów”.
