Błogosławiona Maria Klemensa od Jezusa Ukrzyżowanego zakonnica i męczennica
Urodziła się 30 lipca 1890 r. w Złoczewie koło Kalisza jako Helena Staszewska. Pochodziła z licznej rodziny, jej rodzice Karol i Maria mieli 13 dzieci. Po przedwczesnej śmierci rodziców Helena przejęła opiekę nad młodszym rodzeństwem. Dzięki ukończonej szkole średniej mogła pracować jako nauczycielka w Sulejówku. Nie wiadomo czy obowiązki wychowawcze wobec rodzeństwa, czy doświadczenie oddania siebie drugiemu człowiekowi zaskutkowało tym, że do zakonu Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej w Krakowie wstąpiła dopiero w wieku 31 lat. Wraz z nią wstąpiły również jej dwie siostry. Otrzymując habit i imię zakonne Maria Klemensa od Jezusa Ukrzyżowanego, postawiła sobie jasny cel: być świętą urszulanką żyjącą z Jezusem i w Jezusie. Jako zakonnica prowadziła bardzo aktywne życie ofiarując siebie Bogu i ludziom. Prowadziła Krucjatę, założyła Sodalicję Mariańską w Sierczy, organizowała comiesięczne spotkania modlitewne, spotkania dla dziewcząt, spotkania towarzyskie a także uruchomiła ochronkę dla dzieci. Oprócz działalności na rzecz ludzi pełniła wiele funkcji i spełniała wiele obowiązków klasztornych. W połowie sierpnia 1939 r. tuż przed wybuchem II wojny światowej objęła funkcję matki przełożonej w klasztorze w Rokicinach Podhalańskich. 1 września 1939 r. na rozkaz dowódców wojskowych, wraz z siostrami została zmuszona do opuszczenia klasztoru. Ku uciesze okolicznych mieszkańców powróciły w połowie września, już po nadejściu wojsk niemieckich. Pod okupacją klasztor stał się schronieniem dla wielu potrzebujących, siostry nie odmawiały pomocy nikomu, czy to Polakowi czy Żydowi, narażając swoją wolność a nawet życie. W 1940 r. po raz pierwszy zjawiło się u nich gestapo próbując je zastraszyć. Siostry uznając jednak, że bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi wszystkie swoje siły skierowały ku potrzebującym. Przybywało ich coraz więcej łącznie z dziećmi żydowskimi, którym dzielnie dawały schronienie. Matka przełożona Maria Klemensa była świadoma zagrożenia i odpowiedzialności za sprzeciwianie się okupantowi, przewidywała i była gotowa przeżywać krzyż i męczarnie jakie będzie musiała przejść. I tak też się stało, za niedostosowanie się do zaleceń Niemców, 26 stycznia 1943 r. została aresztowana. Z czasem trafiła do ciężkiego więzienia na Montelupich w Krakowie, z którego już po kilku dniach trafiła do Auschwitz. Otrzymała nr 38102. Od początku pobytu bardzo chorowała i cierpiała. Zarażona tyfusem zmarła 27 sierpnia 1943 r.
Beatyfikowana przez Jana Pawła II w Warszawie w 1999 r. wraz z 108 Męczennikami Kościoła okresu II wojny światowej.
