Święta Siostra Maria od Jezusa Ukrzyżowanego zwana Małą Arabką, dziewica

Miriam Baouardy urodziła się 5 stycznia 1846 r. w Abellin w okolicach Galilei w rodzinie arabskich katolików. Była zawierzonym Maryi dzieckiem, wymodlonym przez matkę w Betlejem. W wieku trzech lat straciła obojga rodziców. Starym zwyczajem została przekazana na wychowanie wujostwu. W wieku dwunastu lat broniąc się przed wymuszonym małżeństwem złożyła śluby czystości. Zawiedziona rodzina przeznaczyła ją do pracy w kuchni na równi z niewolnikami. Upokorzona, próbowała nawiązać kontakt ze swoim jedynym bratem Pawłem, z którym rozłączono ją w dzieciństwie. List sporządzić i dostarczyć miał jeden z pracujących z nią służących, muzułmanin. Wysłuchując jej zwierzeń, z nieskrywanym współczuciem zaproponował by przeszła na islam. Odmawiając porzucenia chrześcijaństwa doprowadziła go do napadu wściekłości, w efekcie której podciął jej gardło. Ciałem wyrzuconym z domu zaopiekowała się przypadkowa i niezwykła zakonnica. Zszywając ranę i krtań przywróciła ją do życia. Po latach lekarz badający ślad po nacięciu uznał to za cud uzdrowienia. Sama Miriam była przekonana, że opiekowała się nią właśnie sama Matka Boża. Gdy dziewczyna odzyskała zdrowie, w poszukiwaniu pracy dotarła do Marsylii, tam też w 1865 r. wstąpiła do zakonu Józefinek. Przez nieznajomość języka francuskiego zaczęto nazywać ja Małą Arabką. W zgromadzeniu coraz częściej doświadczała nadprzyrodzonych zjawisk: uniesień, ekstaz, aż w końcu na jej ciele pojawiły się stygmaty. W rezultacie tych wydarzeń zaniepokojone siostry postanowiły nie przyjąć jej do zgromadzenia. Zrozpaczona dziewczyna otrzymała jednak propozycję od dwóch zakonnic planujących przejście do zakonu karmelitańskiego, aby przemyślała czy nie chce obrać podobnej drogi. Wszystkie razem w 1867 r. zgłosiły się do Karmelu w Pau. To właśnie tam Mała Arabka otrzymała imię zakonne: Siostra Maria od Jezusa Ukrzyżowanego. Przebywając w karmelu, w brew jej woli jeszcze mocniej doświadczała ekstaz, przeżywania bilokacji, zdolności lewitowania, przewidywania przyszłych wydarzeń, a stygmaty krwawiły coraz bardziej. Na rozkaz mistrzyni wymodliła u Pana zagojenia ran zewnętrznych. Jednak  jak okazało się po śmierci nosiła na sercu inną ranę, której możliwość istnienia nie mógł wytłumaczyć żaden lekarz. W 1866 r. Siostra Maria wraz z ojcem Maria Efrem – karmelitą, późniejszym biskupem – i innymi siostrami, udała się w podróż do Indii, by w tym kraju założyć zgromadzenie karmelitańskie. Tam właśnie 21 listopada 1871 r., za zgodą biskupa, złożyła śluby wieczyste. Pan nie przewidział jej długiego pobytu w tym kraju,  gdyż dopuszczone przez niego ataki szatańskie doprowadziły, że odesłano ją z powrotem do Pau.                                                                                                                                                      Przez lata jej największym marzeniem było wybudowanie i założenie klasztoru karmelitanek w Betlejem.  W 1875 r. Pan sprawił, że rozpoczęła realizację swojego dzieła. Miejsce, w którym powstał klasztor karmelitanek to Wzgórze Dawida, przeciwległe wzgórze do Wzgórza Narodzenia Pańskiego. Jako jedyna znająca język arabski, nadzorowała wszelkie nawet najdrobniejsze prace tej budowli. Jak przewidziała, pobyt w Betlejem nie był jednak długi. Po niecałych trzech latach zaczęła podupadać na zdrowiu, miała  również mały wypadek w którym złamała rękę. Postępująca gangrena w przeciągu 4 dni doprowadziła ją do śmierci. Siostra Maria od Jezusa Ukrzyżowanego zmarła  26 sierpnia 1878 r.                                                                                                                                                                 Mała Arabka, jak też nazwana przez anioła Maleńka Nic, była niezwykle skromną osobą. Wszystkie nadzwyczajne doświadczenia przeżywała jakby coś normalnego, zupełnie nieświadoma swojej świętości. Analfabetka, a pozostawiła po sobie wielkie świadectwo prawdziwej wiary, bezgranicznej ufności i miłości Boga a przede wszystkim całkowitego poddania się Duchowi Świętemu.

Beatyfikowana przez Papieża św. Jana Pawła II 13 listopada 1983 r. w Rzymie. Do grona świętych włączył ją Papież Franciszek 17 maja 2015 r.

Modlitwa św. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego: 
Duchu Święty, natchnij mnie.
Miłości Boża, pochłoń mnie.
Po prawdziwej drodze prowadź mnie.
Maryjo, Matko moja, spójrz na mnie.
Z Jezusem błogosław mi.
Od wszelkiego zła,
Od wszelkiego złudzenia,
Od wszelkiego niebezpieczeństwa,
zachowaj mnie bezpiecznie.
Amen.