Najświętsza Maryja Panna Królowa                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej, ustanowił i zapoczątkował papież Pius XII w swej encyklice Ad caeli Reginam (do Królowej niebios), wydanej w setną rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi 11 października 1954 roku. Początkowo święto to miało uroczyście kończyć Maryjny miesiąc maj, ale po  reformie brewiarza przesunięto je na 22 sierpnia, kończąc w ten sposób oktawę uroczystości Wniebowzięcia Maryi. Jest to uroczystość poświęcona Niepokalanemu Sercu Maryi, jako Królowej nieba i ziemi. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny wspominamy w piątej tajemnicy różańca świętego.                                                                                                         Pomimo, iż w żadnym tekście Pisma Świętego nie ma wzmianki o fakcie ukoronowania Maryi, to jest jednak wiele przesłanek, które świadczą za tym faktem. Np. św. Jan w Apokalipsie pisał, „Potem ukazał się znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” – świadczy o wywyższeniu Maryi w niebiosach. Anioł Pański zwiastując Maryi dobrą nowinę rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.  „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Maryja została matką Króla, który będzie panował na wieki. Ona wzięta do nieba z duszą i ciałem, razem ze swym synem panuje w jego królestwie. Po zwiastowaniu, gdy Maryja udała się do Elżbiety, ta na progu swego domu wita ją słowami „Skądże mi to, że Matka Mojego Pana przychodzi do mnie”. Matka Mojego Pana – kobieta, która nosi Pana musi być wielka panią. Dawniej słowo „Pani” oznaczało godność władczyni, cesarzowej, królowej. Jest też wiele podań ojców kościoła, którzy od najdawniejszych czasów nazywali Maryję królową. Również odkryta ikonografia z wczesnych lat chrześcijaństwa przedstawia Maryję na tronie, często w koronie i Dzieciątkiem Jezus na ręku. Te wszystkie fakty zapoczątkowały od VIII wieku koronacje obrazów i figur Matki Bożej, szczególnie tych słynących szczególnymi łaskami. W Polsce jako pierwszy obraz ukoronowano w 1651 r. Matkę Bożą Łaskawą w Warszawie. Obraz ten znajduje się w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Domu Zakonnym Towarzystwa Jezusowego na ul Świętojańskiej. Następnie w 1717 r. ukoronowano obraz Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze.  Do dziś naszym kraju jest już około 180 koronowanych sanktuariów Maryjnych, a każde z tych miejsc, od lat słynie mocą udzielanych łask.