Błogosławiony Czesław, zakonnik i kapłan Urodził się w Kamieniu Opolskim około 1180 roku. Po przyjęciu kapłaństwa został kanonikiem i kustoszem kolegiaty sandomierskiej. Następnie, wysłany przez biskupa Iwo Ostrowąża wraz ze św. Jackiem udał się do Rzymu i wstąpił do zakonu Dominikanów, do którego przyjął go osobiście św. Dominik. Powrócili do Krakowa i tam za aprobatą biskupa założyli pierwszy zakon w Polsce. Zaproszony przez biskupa Pragi, udał się do Czech i tam założył pierwszy zakon Dominikanów na ziemiach czeskich. Wrócił do ojczyzny osiedlając się we Wrocławiu. Uradowany biskup Wawrzyniec przekazał Dominikanom kościół św. Wojciecha. W zakonie powstałym przy tym kościele pełnił funkcję przeora, następnie prowincjała biorąc udział w kanonizacji Św. Dominika i znów przeora, aż do samej śmierci. Za datę śmierci przyjmuje się 15 lipca 1242 roku. Ciało św. Czesława spoczywa w kościele dominikańskim św. Wojciecha we Wrocławiu. Już od śmierci odbierał cześć jako święty. Błogosławionym ogłosił go papież Klemens XI 18 października 1713 roku.
Przedstawiany jest z kulą ognistą lub słupem ognia nad głową
Patron: Wrocławia
Święta Małgorzata z Antiochii Pizydyjskiej, dziewica, męczennica
Urodziła się w bogatej rodzinie rzymskiej jako córka pogańskiego kapłana. Po śmierci matki, opiekowała się nią piastunka nawrócona na wiarę chrześcijańską. Jej wpływ obudził w Małgorzacie ogromną miłość do Jezusa i do przyjęcia chrztu. Był to czas prześladowań chrześcijan zarządzonych przez cesarza Dioklecjana. Kiedy odmówiła ręki zakochanemu namiestnikowi rzymskiemu twierdząc, że ma tylko jednego oblubieńca Jezusa Chrystusa, ten nakazał ją torturować w okrutny sposób, aż odstąpi od swej wiary. W tym czasie była również zaatakowana przez szatana w postaci smoka, ale odpędziła go znakiem krzyża. Nie wyrzekając się wiary została ścięta 20 lipca ok. 203-205 roku.
Przedstawiana jest ze smokiem lub krzyżem w ręku.
