Święty Antoni, opat                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  Święty Antoni zwany Wielkim urodził się w środkowym Egipcie w 251 r., w zamożnej i religijnej rodzinie. W wieku 20 lat stracił rodziców. Po tym wydarzeniu poczuł w sercu wezwanie do życia w samotności. Majątek rozdał ubogim, zabezpieczył byt siostrze a sam odsunął się od świata zamieszkując na pustelni. Oddał się uprawie roli, modlitwie i uczynkom pokutnym. Podjął życie pełne umartwień i wielu wyrzeczeń. Początkowo mieszkał w okolicy rodzinnego miasta z czasem przeniósł się na Pustynię Libińską. Dziesięć lat później dotarł do ruin opuszczonej fortecy Pispir i tam zamieszkał. Z czasem docierali do niego uczniowie pragnąc jego kierownictwa. Było ich około 6000. Wśród nich znalazł się również św. Hilarion. Podczas swojego życia kilkakrotnie udawał się w podróże m.in. do Aleksandrii, w której wspierał prześladowanych chrześcijan, do Tebb odwiedzając św. Pawła Pustelnika i znów do Aleksandrii, by pomóc zwalczać herezję arianizmu. Stał się żarliwym obrońcą czystości wiary, którą szerzył później wśród swoich uczniów. Cieszył się wielkim poważaniem wśród hierarchów kościoła jak i samego cesarza Konstantyna Wielkiego. Zmarł 17 stycznia 356 roku w wieku 105 lat. Jego żywot spisał św. Atanazy przytaczając przykłady wielu jawnych ataków szatana, które musiał znosić i wielu łask które go umacniały. Kult świętego Antoniego rozprzestrzeniał się na całym Wschodzie. W 561 r. Justynian I przeniósł uroczyście jego relikwie do Aleksandrii, a 635 r. przeniesiono je do Konstantynopola. Obecnie znajdują się we Francji w Saint Julien koło Arles.

Patron: zakonu antionitów, dzwonników, chorych, hodowców trzody chlewnej, rzeźników i ubogich.

Orędownik w czasie pożaru.