Najświętsza Maryja Panna z Góry Karmel                                                                                                                                                                                                                                                                                   Na Górze Karmel prorok Eliasz miał widzenie obłoku, który przynosząc deszcz, zakończył okres suszy. Sytuacja ta miała stanowić zapowiedź pojawienie Matki Bożej Maryi. W XII wieku duchowi synowie Eliasza na Karmelu gromadzili się, aby prowadzić życie kontemplacyjne, pełne wyrzeczeń i umartwień, oddając szczególną cześć Najświętszej Maryi Pannie. Z czasem rozchodzili się po całej Europie, by zakładać nowe zakony. Jeden z przełożonych zakonu, wielki czciciel Maryi, Szymon Stock błagał Ją o pomoc w rozpowszechnianiu tej formy duchowości. W nocy z 15 na 16 lipca 1251 roku Boża Rodzicielka objawiając się w otoczeniu aniołów podając mu brązową szatę jako szkaplerz jego zakonu. Obiecała, że szkaplerz ten będzie bronił i chronił wszystkich noszących, a kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego i dostąpi wiecznego zbawienia. Po tym wydarzeniu w XIII wieku ustanowiono święto Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, które miało upamiętnić zatwierdzenie nowej Reguły zakonu karmelitańskiego. W wieku XIV Maryja objawiła się papieżowi Janowi XXII polecając jego opiece ten zakon. Odtąd zakon karmelitów i szkaplerz podarowany przez Matkę Bożą cieszył się przez papieży ogromnym uznaniem, szacunkiem i sposobem polecanym do rozpowszechniania. Nabożeństwo szkaplerza należało kiedyś do formy największej czci Najświętszej Maryi Panny. Szkaplerz nosiło wielu władców Europy i prawie wszyscy królowie polscy. Kult szkaplerza przetrwał do dnia dzisiejszego, a papież Jan Paweł II nosił go od wczesnego dzieciństwa aż do samej śmierci.