VII, Święty Jan z Dukli, zakonnik, pustelnik. Przyszedł na świat w Dukli w 1414 roku. W młodym wieku wstąpił do franciszkanów, ale po wysłuchaniu kazania św. Jana Kapistrana, który w tym czasie przebywał w Polsce, przeszedł do Bernardynów i gorliwie głosił Ewangelię, zwłaszcza wśród rosyjskich i armeńskich schizmatyków.
W 1474 r. dodawał otuchy – błogosławiąc Najświętszym Sakramentem – mieszkańcom Lwowa, którzy bronili miasta przed Mongołami. Najeźdźcy zmuszeni zostali do ucieczki, a Jana nazwano „błyskawicą na niewiernych”. Umarł 29 września 1484 roku we Lwowie. Spoczywa w Dukli.Patron diecezji przemyskiej i Lwowa. Imię pochodzi z Hebrajskiego, znaczy „Bóg okazał miłosierdzie”, „dar Pana”.
wysłuchaniu kazania św. Jana Kapistrana, który w tym czasie przebywał w Polsce, przeszedł do Bernardynów i gorliwie głosił Ewangelię, zwłaszcza wśród rosyjskich i armeńskich schizmatyków.
