- XI. Święty Leonard z Noblac, pustelnik. Frankoński szlachcic, nawrócony przez biskupa Remigiusza
z Reims w VI wieku, wyjednał u króla Chlodwiga wyzwolenie wielu więźniów
i jeńców. rycerz frankoński, pustelnik; jeden z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego w Europie Zachodniej w średniowieczu; patron dobrego porodu, położnych, jeńców, chorych i zagrożonych napadem lub kradzieżą. Został eremitą. Ponieważ modlił się za żonę władcy, którą chwyciły bóle rodzenia
w pobliżu jego szałasu. W nagrodę otrzymał otaczający go teren, na którym założył klasztor. Jego kult rozpowszechnił się wraz z legendą w XI wieku. Jest przedstawiany w szatach mnicha lub diakona i ma jako atrybut dyby lub okowy. Jest przyzywany w bólach rodzenia i przez kobiety bezpłodne. Opiekun: rolników, kowali, sprzedawców owoców, więźniów i chorych psychicznie. Imię: pochodzenia germańskiego, znaczy „mocny jak lew”.
