1. III. Święta Róża z Viterbo, dziewica, 1233-1253 rodzice świętej zajmowali się rolnictwem. Tradycja głosi, ze nadano jej takie imię, ponieważ była tak piękna, podobna do róży. Do dnia dzisiejszego z wielkim pietyzmem konserwuje się domek świętej. Jest najpiękniejszym kwiatem Włoch i jego głównym patronem. Jako dziecko miała wizje i wstąpiła w wieku 12 lat, w bardzo młodym wieku do trzeciego zakonu franciszkańskiego. W 1250 roku śmiertelnie zachorowała. Podczas choroby modliła się o powodzenie wyprawy krzyżowej w obronie Ziemi Świętej, na czele której stał św. Ludwik IX, król francuski Uzdrowiona cudownie z choroby, zaczęła na ulicy Viterbo nawoływać do pokuty. Szczególnie zwracała się do zwolenników herezji patarynów i katarów, nadto miasto było w ręku cesarza Fryderyka II, przeciwnika papieża, nawoływała ich do wierności heretyków, by powrócili do wierności wiary Chrystusowej.. wypędzono ja z miasta. Po śmierci niemieckiego cesarza, powróciła do miasta ze swoją rodziną. Pod koniec życia, prosiła o przejęcie do klasztoru klarysek, odmówiono jej.6 marca mając 20 lat umiera. Pan Bóg wsławił ją licznymi cudami. Grób jej stał się miejscem licznych pielgrzymek w 1257 roku, w obecności papieża Aleksandra IV, odbyło się uroczyste przeniesienie relikwii Świętej do kościoła klarysek. Po uzdrowieniu jednego z kardynałów papież Kalikst III przysłał na grób świętej złotą różę. Wpisał Róże do katalogu świętych (1458)roku.