IV. Święty Wincenty Ferreriusz, kapłan Urodził się w Walencji w 1350 roku. Był dominikaninem i kaznodzieją. Działał niestrudzenie na rzecz jedności Kościoła, podzielonego w tym czasie przez schizmę zachodnią, mającego jednego papieża w Rzymie, a drugiego w Awinionie. Nawracał katarów i waldensów, próbował położyć kres wojnie stuletniej. Zmarł w Vannes w Bretanii w 1419 roku. Przedstawia się go w habicie dominikańskim, z książką i płomieniem w ręce. Często na palec wskazujący skierowany ku niebu. Jest przyzywany przeciw piorunom, trzęsieniom ziemi i epilepsji. Opiekun: kaznodziejów. Imię: pochodzi z łaciny, znaczy „zwycięski”
rzecz jedności Kościoła, podzielonego w tym czasie przez schizmę zachodnią, mającego jednego papieża w Rzymie, a drugiego w Awinionie. Nawracał katarów i waldensów, próbował położyć kres wojnie stuletniej. Zmarł w Vannes w Bretanii w 1419 roku. Przedstawia się go w habicie dominikańskim, z książką i płomieniem w ręce. Często na palec wskazujący skierowany ku niebu. Jest przyzywany przeciw piorunom, trzęsieniom ziemi i epilepsji. Opiekun: kaznodziejów. Imię: pochodzi z łaciny, znaczy „zwycięski”
