Święty Szymon Słupnik  z IV w. pochodzi z pogranicza Syrii i Cylicji, w pobliżu Antiochii Syryjskiej w Sisa (Sis). Miejscowość nosi obecnie nazwę turecką Islahije. Wychowany został  w  rodzinie pasterskiej, Liczne rodzeństwo wcześnie umarło; gospodarzył zatem z bratem. Po śmierci rodziców i brata. Sprzedał majątek, rozdał pieniądze biednym. Wstąpił do eremitów
w Toledo. Szymon to człowiek – asceta, nie mogąc się zaakceptować, odszedł od eremitów. Tęskniąc za życiem modlitwy, sam wystawił sobie słup z platformą, na której spędził 40 lat. Wiele godzin spędzał na kontemplacji. Ludzie przynosili mu pokarm, który sobie ograniczał. Do Szymona ciągnęły tłumy, jedni z ciekawości, inni z potrzeby spotkania człowieka modlitwy, potrzebowali porady i słowa wiary. Zaznaczyć trzeba, że wtedy szerzył się nestorianizm. Wszyscy słuchali go chętnie odchodzili przemienieni. Cesarz rzymski Marcin, przybył do pustelnika, po poradę jak i cesarz  Leon I, postawił Szymona jako wzór  do naśladowania  człowieka rozmawiającego z Bogiem. Wszystkich, którzy przybywali do pustelnika, ogarniał  boży pokój, radość
i zachętę do życia uporządkowanego. Szymon „Słupnik” nawrócił tysiące ludzi z pogańskiej Arabii i Persji. Na miejscu zburzonej przez Arabów świątyni, wystawiono ołtarz.

Św. Jan Nepomucen Neumann.  1811-1860. 5 stycznia odszedł po nagrodę do nieba. Pierwszy kanonizowany. Urodził się
w Prahaticach 1811r. w Czechach z rodziców pochodzenia niemieckiego, w domu posługiwali się językiem niemieckim. Rodzina głęboko religijna miała 6 dzieci. Jeden z synów Jan po ukończeniu studiów wstąpił do wyższego seminarium w Budziejowicach, po dwóch larach przeniósł się do Pragi. Nie udzielono mu święceń z powodu braku stanowisk dla neoprezbiterów. Przeniósł się do USA, tam też mu odmówiono. Dopiero przyjął go biskup w Nowym Yorku, udzielił święceń i w okolicach Nagary, tam  rozpoczął pracę wśród Indian, jako wędrowny kaznodzieja. Był wszystkim; kapłanem, lekarzem, architektem, kucharzem. Mając pragnienie wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem, wstąpił do Redemptorystów w 1840 roku. Po dwóch latach został przełożonym wspólnoty w Pitsburgu. Następnie powierzano mu opiekę nad kolejnymi domami.  28 marca 1852 r. papież Pius IX mianował go biskupem Filadelfii. Święty oddał się pracy z dalszym poświęceniem. Wizytował diecezje, budował kościoły, fundował szkoły parafialne. Zreformował seminarium wyższe i niższe dla kształcenia kleru. Budował szpitale. Umarł z wyczerpania w wieku 48 lat. Jego krótkie może życie, było dowodem tytanicznej pracy dla Boga i człowieka. Warto sięgać po takie wzorce. Nie dostrzegamy w jego życia załamania, ale każdą przeciwność przekuwał w twórczą energie nadając wyższy cel życiu. Nie jeden człowiek, poddał by się przeciwnościom, ale nie św. Jan Nepomucen. Jego radosne podejście do życia, zaufanie Bogu, sprawiały, że Duch święty zawsze udzielał mu rad, a on umiał z bożych natchnień należycie korzystać.

Św. Edward III wyznawca, król Anglii (1004 – 1066) potwierdził swoją wiarę chrześcijańską, prowadząc przykładne życie, głęboką wiarę, żarliwą modlitwę i pobożność. Gdy okazało się, że jego ciało  zachowało się nienaruszone, kult świętego . rozpowszechnił się w całym Kościele. Jest opiekunem królów. Imię jest pochodzenia niemieckiego  oznacza „kogoś troszczącego się o swoją własność”.

Św. Szymon Słupnik Starszy koniec w. IV – 459, św. Jana Nepomucena Neumanna, redemptorysta, biskup 1811 -1860 i  św. Edward III Król Hiszpanii, pokazują nam siłę woli. Mocny charakter i osiągnięty cel życia, zakotwiczony w Bogu. Recepta na życie dla każdego człowieka, na możliwe okoliczności i przeszkody, warto swoje życie wkładać w ramy Bożego formatu. Radosne podejście do życia, zaufanie Bogu, sprawiały, że Duch święty zawsze udzielał im rad, a oni umieli z bożych natchnień należycie korzystać i posługiwać innym.