28 stycznia: św. Tomasz z Akwinu, kapłan, doktor Kościoła
Urodził się w Roccaseczu (Lacjum) około 1225 roku, wychowywał się przy opactwie Monte Cassino, wybrał życie 
zakonne u Dominikanów. Na studia skierowano go w Paryżu u sławnego Alberta Wielkiego, następnie przeniósł się do Kolonii. Wykładał na Sorbonie, zadziwiał wszystkich jasnością wykładów, wymową i głębią Stworzył własną metodę, w której najpierw wysuwał trudności i argumenty przeciw danej prawdzie, a potem je zbijał kolejno i dawał pełny wykład. Prowadził także wykłady na dworze papieskim. Wykładał także w Neapolu. Kapituła Generalna Dominikanów zobowiązała go do utworzenia aby zorganizował teologiczne studia. Co uczynił święty w Neapolu. W swojej przeogromnej twórczości zasłynął z dzieł min. Z Sumy teologicznej, najbardziej systematyczną próbę położenia filozoficznego i teologicznego fundamentu pod naukę chrześcijańską. Odchodzi do nieba w 1274 r., kanonizowany przez papieża Jan XXIII w 1323. Pius V nadał mu imię Doktora , czyli nauczyciela Kościoła. Papież Leon XIII ogłosił go patronem szkół katolickich. Wiek XV przyznał mu tytuł „doktora anielskiego. Jest opiekunem wykładowców akademickich, wytwórców ołówków, księgarzy, studentów, teologów. Umiał połączyć niezwykłą wiedzę z niemniej wielką świętością nie przyjmował proponowanych godności biskupich. Wyróżniał się skromnością, pokorą i duchem modlitwy.
