X. Święty Korneliusz, setnik. Żył w I wieku, wspominają o nim Dzieje Apostolskie. Był rzymskim setnikiem, człowiekiem pobożnym i oddanym, poganinem. Otrzymał widzenie podczas modlitwy anioł polecił mu odszukać niejakiego Szymona, zwanego Piotrem. Tak też uczynił, a następnego dnia Apostoł Piotr zjawił się w jego domu i głosił mu Ewangelię. Korneliusz i jego rodzina przeżyli z Piotrem i jego towarzyszami nową Pięćdziesiątnicę. Duch Święty stąpił na nich w postaci języków jakby z ognia. Następnie zostali ochrzczeni. Korneliusz z kolei stał się ewangelizatorem i bardzo wiele wycierpiał za wiarę. Imię: z łaciny oznacza „z rodu Kornela”.
setnikiem, człowiekiem pobożnym i oddanym, poganinem. Otrzymał widzenie podczas modlitwy anioł polecił mu odszukać niejakiego Szymona, zwanego Piotrem. Tak też uczynił, a następnego dnia Apostoł Piotr zjawił się w jego domu i głosił mu Ewangelię. Korneliusz i jego rodzina przeżyli z Piotrem i jego towarzyszami nową Pięćdziesiątnicę. Duch Święty stąpił na nich w postaci języków jakby z ognia. Następnie zostali ochrzczeni. Korneliusz z kolei stał się ewangelizatorem i bardzo wiele wycierpiał za wiarę. Imię: z łaciny oznacza „z rodu Kornela”.
