2.III. Święty Symplicjusz, papież 483 Przyszedł na świat w Tivoli. Został wybrany papieżem po św. Hilarym (zm. 468). Zaraz na początku jego rządów doszło do poważnego sporu między papieżem a patriarchą Konstantynopola, Akacjuszem, który skłaniał się do monofizytyzmu. Autorem nowej herezji był mnich konstantynopolitański, Eutyches. Wprawdzie sobór powszechny
w Chalcedonie (451) błędy Eustychesa potępił, ale heretyk znalazł silne poparcie u cesarza Baziliskusa (475) i Akacjusza. Jego następca, cesarz Zenon, zabronił dyskusji na temat natur Pana Jezusa. Papież przeciwko temu zaprotestował, bo równało by się to milczącej na błąd szerzony przez monofizytów. Cesarz Zenon osadził na stolicy aleksandryjskiej bez porozumienia się z papieżem swojego kandydata, Piotra III Mangesa, zwolennika monofizytyzmu. Św. Symplicjusz zaprotestował, co stało się nowym powodem do zaostrzenia sytuacji. Smutnym epilogiem zadrażniania była pierwsza
w Kościele wschodnim „schizma „akacjańska” ,która stała się faktem tuż po śmierci św. Symplicjusza 2 lub 10 marca. rządził Kościołem 15 lat.