1. X. Święta Elżbieta Węgierska, zakonnica. Córka króla Węgier, Andrzeja II, urodziła się w 1207 roku. Poślubiła Ludwika IV w 1221 roku, została matką trojga dzieci. Wielkodusznie opiekowała się ubogimi i chorymi, zwłaszcza po śmierci męża, kiedy wstąpiła do trzeciego zakonu franciszkańskiego. Zmarła
    w wieku zaledwie dwudziestu czterech lat, została kanonizowana w 1235 roku. Przedstawia się ją w stroju księżniczki i koronie albo w szatach franciszkańskich. Może mieć w ręce monety na jałmużnę, dzban, koszyk z chlebem, owoce lub ryby, kosz lub fartuch z różami. Opiekunka: piekarzy. Imię: pochodzenia hebrajskiego, znaczy „Bóg przysięgi” lub „Bóg jest doskonałością”.