VIII. Święty Roch, świecki. Roch z Montpeller żył w XV wieku. Wyruszył na pielgrzymkę do Rzymu, gdzie otoczył opieką chorych na dżumę. W drodze powrotnej, chory i samotny, czekając na śmierć, został cudownie uzdrowiony przez anioła i nakarmiony przez psa. Zmarł być może w więzieniu, aresztowany jako szpieg w okolicach Agary lub Montpeller, dokąd zdołał powrócić. Jest przedstawiany w stroju pielgrzyma z raną na udzie, ma przy sobie psa z kawałkiem chleba. Jest przyzywany przeciwko dżumie. Opiekun: chirurgów, grabarzy, aptekarzy, brukarzy, pielgrzymów, podróżnych, inwalidów i więźniów. Imię: pochodzenia niemieckiego, znaczenie niepewne.
W drodze powrotnej, chory i samotny, czekając na śmierć, został cudownie uzdrowiony przez anioła i nakarmiony przez psa. Zmarł być może w więzieniu, aresztowany jako szpieg w okolicach Agary lub Montpeller, dokąd zdołał powrócić. Jest przedstawiany w stroju pielgrzyma z raną na udzie, ma przy sobie psa z kawałkiem chleba. Jest przyzywany przeciwko dżumie. Opiekun: chirurgów, grabarzy, aptekarzy, brukarzy, pielgrzymów, podróżnych, inwalidów i więźniów. Imię: pochodzenia niemieckiego, znaczenie niepewne.
