16.II.Święci: Daniel, Eliasz, Izaak, Jeremiasz i Samuel, męczennicy zm. 309. Wszyscy byli Egipcjanami. Po zrzeczeniu się tronu cesarskiego 
(305) Dioklecjan na terenach wschodnich imperium rzymskiego ustanowił Galeriusza Maksymiana (305-311). Ten z całą bezwzględnością przeprowadzał dekrety prześladowcze, wydane przez poprzednika. Ich ofiarą padło także pięciu męczenników, którzy odprowadzali swoich współziomków chrześcijańskich do robót ciężkich w kopalni w Cylicji (Mała Azja) to ich śmiałe kroczenie z ludźmi, którzy za chrześcijaństwo otrzymali katorgi w kopalni. Poganie oskarżyli ich, ze są wyznawcami Chrystusa
i zaprowadzono ich przed namiestnika Cezarei palestyńskiej Firmiliana, na pytanie kim są i skąd przychodzą, odpowiedzieli ze są prorokami Chrystusa, a ich miejscem rodzinnym jest Jerozolima. Gdy chciano ich odwieść od wiary, ostatecznie skazano ich na ścięcie 16 lutego 309 roku. O nich napisał Euzebiusz z Cezarei Palestyńskiej, żyjący w tych czasach, aby ich upamiętnić i oddać hołd chrześcijanom.
