Bł Jolanta uczy nas mądrości życia – życia z Bogiem
15 czerwca przypada święto bł. Jolanty, księżnej Kaliskiej zakonnicy. Ani godność królewska, ani bogactwa nie przysłoniły jej Prawdy i miłości Pana Boga. Błogosławiona Jolanta córka króla węgierskiego Beli IV i Marii Laskaris. Urodziła się około 1244 roku na Węgrzech, najprawdopodobniej w Ostrzyhomiu, i już jako kilkuletnia dziewczynka została wysłana przez rodziców do Polski na dwór swojej starszej siostry Kingi, ponieważ planowano wydanie jej w przyszłości za mąż za jednego z Piastów, rządzących wówczas nadal rozbitym na dzielnice krajem. Na Wawelu królewna miała zapewnione wspaniałe, światłe i pobożne wychowanie pod bacznym i mądrym okiem nie tylko swojej starszej siostry, ale też księżnej Grzymisławy oraz dworskiego pedagoga Mikuli. Jolanta zastała wydana za księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego w 1256 roku. Chociaż miała służbę, postanowiła jednak mieć wpływ na wychowanie trzech córek. Mówiąc o błogosławionej Jolancie trzeba określić ją jako wspaniałą ciepłą kobietę, pełną twórczej inwencji, odważną i skorą do działania. Swoją zaradnością zjednywała służbę i nie tylko i wywierała wpływ na otoczenie. Razem z mężem ufundowali wiele klasztorów franciszkańskich, a inne uposażała. Opiekowała się biednymi i chorymi. Po śmierci męża wstąpiła do klasztoru Klarysek w Starym Sączu ze swoją siostrą Kingą. Po śmierci kingi przeniosła się do Klarysek w Gnieźnie, gdzie zmarła w opinii świętości w 1298
