VII. Święci Andrzej Świerad i Benedykt, męczennicy. Andrzej Świerad był eremitą przy klasztorze benedyktyńskim Zobor k Miry (Słowacja), żyjącym według reguły wschodniej. Zmarł około 1034 roku. Benedykt zaś to towarzysz i uczeń Andrzeja Świerada. Został zamordowany ok. 1037 roku. W 1083 roku papież Grzegorz VII zaaprobował kult pięciu świętych: Stefana, i jego syna Emeryka, biskupa Csanada Gerarda oraz właśnie Andrzeja Świerada
i Benedykta. Ikonografia ukazuje Andrzeja Świerada jako pustelnika. Imię: Andrzej, pochodzenia greckiego: „dzielny”. Benedykt, pochodzenia łacińskiego: „błogosławiony”.
(Słowacja), żyjącym według reguły wschodniej. Zmarł około 1034 roku. Benedykt zaś to towarzysz i uczeń Andrzeja Świerada. Został zamordowany ok. 1037 roku. W 1083 roku papież Grzegorz VII zaaprobował kult pięciu świętych: Stefana, i jego syna Emeryka, biskupa Csanada Gerarda oraz właśnie Andrzeja Świerada
