13 czerwca
patron rzeczy i ludzi zagubionych
13 czerwca w kalendarzu Kościoła katolickiego kieruje nas do świętego Antoniego Padewskiego,patrona , który trafiał słowem od Boga do wszystkich serc. Urodził się 13 czerwca w 1195r. w Lizbonie. W młodym wieku był już zafascynowany i zdecydowany na całkowite oddanie się Bogu w zakonie. Wstąpił do kanoników regularnych w Coimbrze i tam na uniwersytecie otrzymał wykształcenie teologiczne. Następnie przeniósł się do Franciszkanów, gdyż pragnął wyjechać na misje do Afryki. Został skierowany do pracy w Europie. Jako kaznodzieja ludowy mówił o Bogu we Francji i Włoszech. W 1230 roku przybył do Padwy i tam sława jego rozniosła się dzięki płomiennym kazaniom wielkopostnym, nawracając całą Padwę. Jest specjalistą w odnajdywaniu i pozyskiwaniu ludzi dla Boga. Całe jego życie nastawione było na autentyczne życie, Kazania, przemowy, które kierował wyrażały jego wielką miłość i cześć dla Osób Boskich. Swoją pobożnością i mocną wiarą wypraszał ludziom potrzebne łaski. Cześć do Matki Bożej, Aniołów i świętych sprawiły, że wszyscy ludzie, garnęli się do niego prosząc o modlitwę w różnych sprawach. Głęboko interesowały go sprawy ludzkie, więc godzinami klęczał i modlił się. Swoją wielką głębią Boga promieniował na otoczenie i to otoczenie uwrażliwiał na sprawy Boskie. Cuda jakie dokonywały się, zawsze mówiły o Bożej miłości. Święty Antoni Patronie spraw trudnych; rzeczy i ludzi zagubionych – powierzam Ci moje i bliźnich życie. Pomóż mi dobrze je uporządkować i trwać przy Bogu. Powierzam Ci sprawy serc ludzkich zagubionych, pozbawionych sensu życia odnajduj je dla Boga. Trudno zliczyć cuda, jakie towarzyszyły jego krótkiemu życiu (zmarł, mając zaledwie 36 lat). Został kanonizowany w niespełna rok po swojej śmierci, natomiast w 1946 roku, papież Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła, nadając mu przydomek „Doctor Evangelicus”.
Hanna Żaboklicka – s. Witalisa
