1. III Święty Nicefor, patriarcha, ok 758-829 (ojciec też męczennik Konstantynopol jako stolica cesarstwa wschodnio-rzymskiego (330-1454) w dziejach chrześcijaństwa odegrał doniosłą rolę. W spisie Męczenników miasto to wymienia się 62 razy, co pokazuje wiarę męczenników i ich oddane życie dla Chrystusa. Trzeba też dodać, że pierwsze osiem soborów powszechnych, odbywało się właśnie w Konstantynopolu. Patriarchą Konstantynopola był także nasz Nicefor, urodził się  w Konstantynopolu ok. roku 759, za panowania cesarza  Konstantyna Kopronima (+775). Rodzice Teodor i Eudoksja, należeli do najznakomitszych ludzi tego miasta i głęboko religijni. Za wierność czci należnej obrazom
    i relikwiom świętym, ojciec Teodor został pobity i wywieziony do fortecy w Karii. Niezłomnego wyznawcę  kazał cesarz torturować i przewieść do więzienia w Nicei. Gdzie męczennik dokonał życia (767). Matka świętego po bohaterskiej śmierci męża, poszła do klasztoru. Cesarz Leon IV (775-780)powołał na stanowisko sekretarza cesarskiego. Święty jednak nie czuł się dobrze na tym urzędzie, gdyż musiał spisywać wyroki cesarza na obrońców czci świętych obrazów. Zrezygnował i wstąpił do klasztoru. Napisał w tym czasie poemat w obronie czci obrazów i relikwii świętych. Następny cesarz Nicefor I (802-811 powierzył mu opiekę nad przytułkiem dl ubogich
    w Konstantynopolu. Po śmierci Tarazjusza, Nicefora powołano na patriarchę tego miasta (806), dając mu wszystkie święcenia. Sprzeciw wyrazili św. Teodor Studyta  Św. Platon i św. Józef z Tesalonik (Saloniki), nie co do osoby, ale ze urzędnik cesarski, urzędnik świecki, a nie duchowny został powołany na pierwszą po Rzymie w Kościele Chrystusowym stolicę. Cesarz skazał tychże na banicję, mimo sprzeciwu świętego. Dopiero po śmierci cesarza udało się świętemu Niceforowi  uwolnić tych świętych. W 813 roku na tron cesarski wstąpił Leon V Armeńczyk, który ponownie wzniecił prześladowanie czcicieli obrazów i relikwii świętych. Cesarz zabiegał, aby Nicefora przeciągną na swoją stronę, ale daremnie. Patriarcha nakazał nawet publicznie modły i posty na intencje wynagrodzenia Panu Bogu za grzechy zwalczania świętych obrazów. Na to cesarz odpowiedział zwołaniem Synodu do Konstantynopola, by namówić biskupów na swoja stronę. Święty Nicefor swoja wymowa i odwagą zdołał niemal wszystkich nakłonić do przeciwstawienia się dekretom cesarskim. Kilku biskupów, którzy ulegli namowom cesarskim nałożono klątwę.
    w odwet na to cesarz skazał na banicje, z przygotowanym po drodze na niego zamachu.. święty cudem ocalał. Po udanym zamachu również na cesarza Leona, następcą został Michał II, również zwolennik obrazoburców. Święty umiera 2. VI 829 r. na wygnaniu, a 13 marca 847 roku za panowania cesarza Michała III relikwie świętego sprowadzono uroczyście do Konstantynopola. Uroczystościom przewodził św. Metody, patriarcha Konstantynopola. Nasz bohater bronił czystości wiary od wszelkich błędów., zostawił po sobie wiele pism apologetycznych, broniąc czystości wiary.