VII. Święty Nabor i Feliks, męczennicy. Nabor i Feliks byli północno-afrykańskimi żołnierzami. Pod koniec III wieku dotarli do Mediolanu, by przyłączyć się do oddziałów cesarskich Maksymiana. Nawrócili się na chrześcijaństwo i dlatego w czasie prześladowań zarządzonych przez cesarza Dioklecjana zostali ścięci w 303 roku w Lodivecchio. Ich ciała złożono w Mediolanie w małej bazylice, zwanej „naboriańską”. Kult męczenników ustał z końcem wczesnego średniowiecza, lecz został przywrócony przez franciszkanów w XV wieku. Obaj są przedstawiani jako żołnierze z palmami. Imiona: Nabor, pochodzenia hebrajskiego, znaczy „światło proroka”, Feliks, z łaciny: „szczęśliwy, zadowolony”.
Mediolanu, by przyłączyć się do oddziałów cesarskich Maksymiana. Nawrócili się na chrześcijaństwo i dlatego w czasie prześladowań zarządzonych przez cesarza Dioklecjana zostali ścięci w 303 roku w Lodivecchio. Ich ciała złożono w Mediolanie w małej bazylice, zwanej „naboriańską”. Kult męczenników ustał z końcem wczesnego średniowiecza, lecz został przywrócony przez franciszkanów w XV wieku. Obaj są przedstawiani jako żołnierze z palmami. Imiona: Nabor, pochodzenia hebrajskiego, znaczy „światło proroka”, Feliks, z łaciny: „szczęśliwy, zadowolony”.
