11. IV. Święta Gemma Galgani, dziewica,urodziła się 12 marca 1878 roku we włoskiej miejscowości Borgonuovo di Camigllano. Życie Gemmy było serią niezwykłych przypadków, których nie sposób wyjaśnić i które stanowiły niemal obrazę dla tryumfującego optymizmu świata końcu XIX wieku, kiedy to panował powszechny entuzjazm z powodu geniuszu ludzkiego: wynalezienia energii elektrycznej i szczepionek. Wydawało się, że nauka detronizuje i zastępuje Boga. Tymczasem Gemma mówi, że rozmawia z Jezusem, z Matką Bożą, a rozmowy te dotyczą sensu cierpienia i naśladowania Jezusa umęczonego. Na ciele mistyczki pojawiła się też jakby rany: stygmaty/. Gemma – nie czując się powołaną do komunikowania wszem i wobec swoich wewnętrznych doświadczeń; ekstaz, mistycznego przeżywania męki Pańskiej, wizji swojego Anioła Stróża – pragnęła żyć w najbardziej normalny i zwyczajny sposób. Bardzo cierpiała z powodu choroby Polta, która ją trapiła już w przeszłości. Umarła 11 kwietnia, w wigilię Wielkanocy, 1903 roku. Była pierwszą świętą zmarłą i kanonizowaną w dwudziestym stuleciu (w roku 1940 przez Piusa XII).
11. IV. Święta Gemma Galgani, dziewica,urodziła się 12 marca 1878 roku we włoskiej miejscowości Borgonuovo di Camigllano. Życie Gemmy było serią niezwykłych przypadków, których nie sposób wyjaśnić i które stanowiły niemal obrazę dla tryumfującego optymizmu świata końcu XIX wieku, kiedy to panował powszechny entuzjazm z powodu geniuszu ludzkiego: wynalezienia energii elektrycznej i szczepionek. Wydawało się, że nauka detronizuje i zastępuje Boga. Tymczasem Gemma mówi, że rozmawia z Jezusem, z Matką Bożą, a rozmowy te dotyczą sensu cierpienia i naśladowania Jezusa umęczonego. Na ciele mistyczki pojawiła się też jakby rany: stygmaty/. Gemma – nie czując się powołaną do komunikowania wszem i wobec swoich wewnętrznych doświadczeń; ekstaz, mistycznego przeżywania męki Pańskiej, wizji swojego Anioła Stróża – pragnęła żyć w najbardziej normalny i zwyczajny sposób. Bardzo cierpiała z powodu choroby Polta, która ją trapiła już w przeszłości. Umarła 11 kwietnia, w wigilię Wielkanocy, 1903 roku. Była pierwszą świętą zmarłą i kanonizowaną w dwudziestym stuleciu (w roku 1940 przez Piusa XII).
