11.II. Św. Teodora, cesarzowa, ok. 800-867 dzielna chrześcijanka Przyszła na świat około 800 roku w Paflagonii w Małej Azji Rodzice to: Mirynus i Teoktysta. Kiedy wybuchło prześladowanie obrazów i relikwii świętych, które rozpoczął cesarz Leon III Izauryjczyk (717-741, a prowadził dalej w sposób okrutny Leon V Kopronin (741-775) i Leon VI Armeńczyk (813-820). Rodzice św. Teodory pozostali wierni wierze świętej. Taką też pozostała córka św. Teodora. Gdy umarł cesarz Michał II w 826, rządy objął jego syn Teofil, biorąc za żonę Teodorę. Rządy Teodora należały do najboleśniejszych dla Kościoła. Małżonkę swoja odsunął od rządów i zlecił jej opiekę nad dziećmi, których miał siedmioro. Najmłodszy z nich, Michał, był upatrzony na następcę tronu. 20 I. 842 r. zmarł cesarz Teofil. W zastępstwie 13 letniego Michała objęła rządy w charakterze regentki matka, św. Teodora. Wykorzystała skwapliwie okazję, by dekretem odwołać prześladowanie świętych wizerunków i relikwii. Prawowierni biskupi zostali odwołani z wygnania, otwarły się więzienia. Zwolennika herezji ikonoklastów, patriarchę Konstantynopola, Jana zwolniła z urzędu, a na jego miejsce mianowała św. Metodego, po jego śmierci (847), mianowała św. Ignacego (zm 877). Dla pozyskania wiary świętej Bułgarów zwolniła ich najprzedniejszych jeńców wojennych, a innych wymieniła na jeńców bizantyjskich. W roku 843 zwołała do Konstantynopola synod, który potwierdził dekrety soboru Nicejskiego II (787), potępiające herezje obrazoburców. Na pamiątkę zakończenia wielu lat prześladowania św. obrazów i relikwii ustanowiła św. Teodora osobne święto Ortodoksji, czyli prawowierności, które miało być odtąd obchodzone w każdą pierwszą niedzielę Wielkiego Postu. W państwie wschodnio-rzymskim, był zwyczaj, że cesarze uważani byli za stróżów i opiekunów Kościoła, decydowali o nominacjach, synodach i sprawach kościelnych. Zdarzało się często, jak cesarze byli wrogo nastawieni, następowała rzeź ludzi Kościoła. Ostatnie lata były dla św. Teodory prawdziwym męczeństwem, kiedy doszedł do władzy jej syn Michał, okazał się człowiekiem bezwolnym. Rządził nim wuj cesarski, Bordas. Skazał on św. Teodorę na przymusowy pobyt w klasztorze, a sam objął niepodzielnie rządy (856-867) Papież Mikołaj I napisał do niej pokrzepiający list.  Umarła 11 lutego867roku. W tym samy roku umarł jej syn, Michał.